Lex Flisijn

De vraag die ik regelmatig krijg is: Waarom ben je Osteopaat geworden?
Er zijn twee belangrijke momenten in mijn leven bepalend geweest.

In mijn jeugd leed mijn moeder aan psychische problemen. Daardoor moest ze regelmatig worden opgenomen. Voor mij als kind was dit moeilijk te begrijpen en frustrerend dat ik haar niet kon helpen. Bij mijn studiekeuze twijfelde ik dan ook tussen psychologie of economie. Meer als 30 jaar gelden koos ik uiteindelijk voor de studie economie.

Tijdens een beurs besloot ik een ‘ontspannende’ behandeling te ondergaan. Ik had geen specifieke klachten, maar zoiets leek me wel lekker. Na deze behandeling voelde mijn hoofd heel licht, sliep ik dagen als een os en liep wekenlang met een grote glimlach op mijn gezicht. Geïnteresseerd deed ik zelf de opleidingen cranio-sacraal therapie en somatic experiencing om mijn blik te verruimen. Toen besloot ik tot een drastische keuze…

Mijn leven omgooien
Gedurende zes jaar gingen mijn vakantiedagen en vele weekenden op aan de studie osteopathie. Daarna nam ik ontslag van mijn goede functie in het bedrijfsleven en begon in 2011 een praktijk voor osteopathie. Met veel plezier en grote dankbaarheid help ik sindsdien cliënten af van hun, vaak chronische, klachten. Daarbij denk ik nog vaak aan mijn moeder en ben blij dat ik nu een verschil kan maken in het leven van deze mensen. Sinds 2019 ben ik mede eigenaar van IMC Gimborn

Het beroep uitdragen
Om een bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van het vak ben ik bestuurslid geweest van de beroepsvereniging voor osteopaten. Als decaan van het Nederlandse college voor osteopathie Sutherland in Amsterdam heb ik de voltijdopleiding mede opgezet. Na vier jaar als docent in Duitsland breng ik momenteel mijn enthousiasme over op studenten als docent voor viscerale technieken bij College Sutherland in Amsterdam.